او می آید

از ورای قرون، چون کوهی استوار از صبر ، بر اسبی راهوار از عزم می آید، ..... در دستان آسمانیش برای سرکوبی

 نا مردان شمشیر می خروشد ، و برای هدایت مردمان قرآن می درخشد ، می آید ، چو شهابی درخشان در تیره ترین شب بشریت ، می آید چو قامت بلند راستی در جنگل هراس انگیز ناراستیها ، ..... عمامه ی محمد(ص) بر سر ، پیراهن محمد(ص) در بر ، پای افزار محمد(ص) بر پا ، قر?ن محمد (ص) در سینه و شمشیر علی (ع) در دست ، با مهر زهرا و صبر حسن و شجاعت حسین و عبادت سجاد و علم باقر و صدق صادق و بردباری کاظم و رضای رضا و جود جواد و هدایت هادی و هیبت عسکری می آید ....

              سراپا نماد نبوت و ولایت است ، تمام پیامبران را در خویش دارد ، چون آدم آدمیت نو را بنیاد می نهد ، چون نوح با کوله بار صدها سال درد و ستم کشی بر پشت ، خدا را بر کافران می خواند ، چون ابراهیم ندای توحید در می دهد و بتها را سرنگون می کند ، چون موسی بر فرعونیان ستمگر می شورد ، چون عیسی  انسانیت مرده را زنده می کند و چونان محمد (ص) صلای فلاح عالمیان را بر می دارد .....

آیینه ی پرستش حق ازلی است آنچاه که به نماز می ایستد و طنین وحی پیامبران در گفتار او چون به موعظه می نشیند ، فریادش قرون را در می نوردد و شمشیر خشمش فرعونیان را برای ابد در هرم نابودی دفن می کند .

قیامش که همسنگ قیامت است قیامت دنیا را بر می انگیزد و ظهورش که مظهر دیانت است دین را بر جهان حکمفرما

می سازد ، دستانش که شاخه های پر بار درخت امامت است زمین را به آسمان پیوند می زند و گفتارس که قرین وحی خداست فرشتگان را به همسایگی انسان می خواند .....چون بر می خیزد ضلالت به خاک می افتد و چون سر بر می دارد هدایت می کند قیامت مسلخ تباهیاست و نامش مرگ نا مردمیها اغازش پایان جباران است و دوامش استمرار صلاح درستکاران غیبتش شب یلدای مشتاقان ستمدیده اوست و ظهورش صبح راستین محبان به جان رسیده او.............سیطره حکومت الله را باذن الله بر جهان تثبیت می کند و ژرفای معنای ناشناخته خلافت انسان را بر جهانیان اشکار می سازد وجودش ایت بزرگ خداست و غیبتش تفسیر غیب و ظهورش مبشر معاد و قیامتش تفسیر تعهد و جهاد و کلامش تاویل قران و نگاهش تموج دریای مهر پیامبران بر گمشدگان ... و سرانجام اوست که کاروان دین را به سر منزل مقصود می رساند و بر رسالت پیامبران و زحمات انان وصول و حصول می بخشد ....